Манипулативно родителство: Ако постојано го терате детето да се сомнева во себе, тоа остава трајни последици
Манипулацијата со „gaslighting“ вклучува однесување во кое едното лице се обидува да го полуди другото, да го поттикне да се сомнева во себе - овој тип на токсично однесување може да постои во односот родител-дете.
„Gaslighting“ е форма на манипулација во која жртвата се охрабрува да се сомнева во сопствената перцепција, сеќавања и здрав разум. Ова може да биде особено штетно во односите родител-дете бидејќи децата се поподложни на манипулација и може да зависат од нивните родители за емоционална и физичка поддршка.
Манипулацијата со „gaslighting“ во односите родител-дете може да има различни форми. На пример, родителот може да негира дека се случиле одредени настани, како што се критики од минатото, малтретирање или занемарување. Тие исто така може да ги извртуваат зборовите или постапките на детето за да го направат да изгледа неразумно или лудо. Дополнително, тие можат да ја користат својата позиција на авторитет за да го контролираат и заплашат детето, користејќи закани или чувство на вина за да го добијат она што го сакаат.
Доколку се практикува во текот на воспитувањето, формата на манипулација со „gaslighting“ може да има сериозни психолошки последици за детето, па дури и кога ќе порасне. Ова подразбира анксиозност, депресија, ниска самодоверба и искривено чувство за реалност. Децата кои доживеале гаснење може да се борат со довербата и може да имаат потешкотии да формираат здрави односи во иднина.
Ако препознаете дека сте биле жртва на „gaslighting“ од вашите родители и сфатите дека тоа сега има неповолно влијание врз вашиот живот, важно е да се посветите на вашето ментално здравје.
Еве ги знаците кои укажуваат на манипулација на децата од страна на родителите:
Негирање на реалноста: Родителот може да ги негира или минимизира настаните за кои детето знае дека се вистинити. На пример, тие може да негираат дека физичка казна се случила, иако детето јасно се сеќава на тоа. Тие исто така може да го негираат нивното однесување или да го обвинат детето за тоа.
Извртување на вистината: Родителот може да ги изврти зборовите или постапките на детето за да го направи да изгледа неразумно или лудо. На пример, тие можат да кажат дека детето е „пречувствително“ или „претерано реагира“ на нешто што го повредило или навредило.
Постојана критика: Родител кој постојано го критикува детето и прави да се чувствува како да не може да направи ништо како што треба. Родителот може да ги омаловажува достигнувањата на детето или да ги отфрли неговите чувства и мислења како неважни.
Играње жртва: Родителот може да се прикаже себеси како жртва во односот, дури и ако тој е оној што ја предизвикува штетата. Тој може да ги користи сопствените искуства или борби за да го наведе детето да го прави она што го сака тој како родител.
Контролско однесување: Родителот може да ја искористи својата позиција на авторитет за да го контролира и заплаши детето. Тие може да користат закани или казнување за да го натераат детето да ги исполни нивните барања или може да користат емоционална манипулација за да го натераат детето да се чувствува како да нема друг избор.
Испратете и Вие ваш текст на info@ubavo.mk
