Кај што никој во ништо не верува…

ТОА ТАМУ
Што бараше да одиш таму,
кога знаеше дека тоа не е таму
и дека оттаму ништо не се гледа.
Што чинеше дека чиниш:
кај што никој во ништо не верува,
кај што никој на никој не му преправа,
кај што никој никому не прозборува.
Не попушти и кога те напушти часот
и кога виде на чија страна е законот
и на чија страна се сите.
Зар не помисли дека твоето време
веќе е изминато, веќе е изменето
и дека тоа таму нема за потаму.
Што бараше тогаш таму:
кај што никој никого не чека,
кај што никој ништо не кажува,
кај што никој никого не познава.
Таму беше сè јасно и опасно
и оттаму веќе немаше каде
и оттаму веќе немаше како.
Што бараше да си го бараш
кога сето тоа беше загубено
и кога никаде немаше ништо.
И, сега, ај кажи ми сега:
што му можеш на тоа што не го гледаш,
и што ти може тоа што не те гледа,
кога никој на никого не се сеќава.

Пeтре М. Андреевски