Најважна е првата емоција, првиот поглед, првиот допир а се потоа е игра на умот…

Илјадници книги, теории, видеа, итн. – Понекогаш мислам дека се само поради една причина: да не се слушате себеси, некој да ве убедува дека нешто е правилно, или да ја префрлите одговорноста на некој друг…

За да направите вистинска одлука, треба да прочитате книга од 700 страници каде што се детализирани критериумите за правилна одлука, последици, претпоставки и грешки при донесување одлука. Одеднаш откривате дека во книгата постојат седум решенија за проблемот. Зошто само седум, а не седумнаесет, на пример ?!
А можеби, и не се потребни никакви критериуми? Можеби е доволно да ја запрете за момент свеста и да сфатите што чувствувате, а потоа најтешко- да си верувате себе си?

Мешањето е секогаш лага. Кога ќе делите нешто во составните компоненти, секогаш ги пропуштате деталите и нијансите. Нешто лизгаво. Понекогаш ова е нешто што е најважно.

… има прекрасни очи и привлечен изглед. Доведете ги тие очи и ставете ги под лупа. Еве го лицето, еве ги и очите. Каде исчезнува магијата?

Понекогаш деталите помагаат. Кога ви е каша во главата, на пример, подобар начин да се излезе од таму нема. И сега не е толку страшно губење на фрагментите туку самата каша го прави човека несреќен. Се случува планината на загатки да се скрши поединечно, за да може повторно да се состави сликата.

Но, за целата перцепција … Подобро е да се чувствувате отколку да размислувате. Каде што е “размислувањето” се живее со страв и верувања како на дете во поглед кон возрасните, визиите и перцепциите на другите луѓе, теориите и правилата на другите луѓе. Кога се чувствува, тоа е интегритет, тоа е докажано подобро отколку да се живее со програма и шема во глава.

Верувате само во она што ќе допре длабоко во вас. Верувајте во општата позадина кога читате други текстови. Верувајте во своите чувства за настаните и ситуациите, во врска со човека и сл. Не мора детално да читате како да го анализирате тонот и зборовите, на пример, за да сфатите дека комуникацијата е непријатна потребно е само да почувствувате какви чувста во вас се будат во тој момент. Постојат работи што сами ги знаете, не треба да ги прочитате некаде за да верувате во нив.

Не постои нештото што им се случува на другите, постои само она што ви случува вас. Вашите чувства се состојбата на работите.

Јас не ве повикувам глупаво да верувате и да го отстраните разумот, воопшто не. Препорачувам да ги слушате повеќе чувствата отколку мислите. Најважна е првата емоција, првиот поглед, првиот допир а се потоа е игра на умот…