Емотивното писмо од една жена по разделба е мелем за срцето!

Раскинувањето е болно искуство кое остава скршено срце на еден или на двајцата, но некои раскинувања се всушност подобри. Во односите каде едната страна се чувствува понижено, повредено, ранливо, не гледа можност за развој, време е да си замине. Можеби заминувањето по годините поминати заедно ќе биде тешко, но по скршеното срце и фазата на заздравување, доаѓа нов живот во кој ќе сфатите колку сте вредни и дека заслужувате некој подобар, некој кој вистински ќе ве сака.

Токму за тоа зборува емотивното писмо на една жена, објавено на еден форум, која решила да го остави партнерот и да го започне животот одново:

„Ќе дојде време кога ќе заборавам на твоите очи и ќе се насмевнам. Оставам се што ме врзува и потсетува на тебе. Ќе дојде време кога моето срце ќе заздрави и моите усни ќе формираат насмевка упатена до некој друг. И ќе бидам среќна и слободна, без да размислуваш дали некогаш ќе помислиш на мене.

Ќе се смеам гласно, без страв што ќе кажат или мислат другите. Ќе танцувам, ќе оставам ветрот да ми ја разбранува косата и конечно ќе разберам дека изворот на мојата радост не си ти, туку она што е во мене. Во моето срце се создава место за нови луѓе, нови искуства и убавина на животот. Местото што го заземавте во моето срце сега е празно, а останува само спомени кои вреди да се запаметат, како и лекции за тоа зошто повеќе нема да дозволам никој да ме навредува, разочарува или изневерува. Сега знам на кои работи никогаш повеќе нема да затворам очи.

Почнувам да сфаќам колку вредам, а твоите намери да ме вратиш сега се бесцелни. Штом некој ќе ве повреди, станувате друга личност и тоа е можност да растете. Затоа решив да те исклучам од мојот живот.

Ако сè уште чувствувам малку тага, болка и горчлив вкус на разочарување, доаѓа момент кога целосно престанувам да мислам на тебе. Ти простувам и ослободувам се што е поврзано со тебе од мојот живот. Повеќе нема да ги проверувам социјалните мрежи, да гледам во мојот телефон и да чекам повик, ниту да поминувам денови и ноќи прашувајќи се – дали можевме подобро.

Нема да ми недостигаш повеќе, се променив. Сега е време да се вратам на себе, да ја разбудам таа силна жена во мене која беше потисната додека се борев за тебе, за нас. Ти го посакувам најдоброто, секоја желба да ти се исполни, да сакаш, да живееш исполнето, но не те сакам повеќе до мене.

По ова искуство станав многу посилен отколку што ме познавате. Јас го контролирам мојот живот, го следам патот на моите соништа и го прифаќам она што ми е предодредено, но и го менувам животот според моите надежи.

Сега сум во фаза на исцелување на моето срце, полека добива нова сила и виталност, почнува да чука само кај мене. Ти си моето минато, а внатрешниот глас што ме скокотка внатре ми кажува дека ме чека многу подобра иднина.

И конечно, ќе запознаам некој подобар… некој што ќе ме погледне и ќе ме натера да се чувствувам дека сум ја направил вистинската работа кога решив да те пуштам. Почнувам да создавам нови спомени и ја прифаќам само онаа искрена, прекрасна и чиста љубов, онаа која е полна со почит и можност за раст – ЉУБОВ, ја грее душата и не боли!“